Wanneer psycholoog Kris Kelvin aankomt op een ruimtestation die een baan maakt om de oceaanplaneet Solaris, ontdekt hij dat de commandant van een expeditie naar de planeet op mysterieuze wijze overleden is. Ook andere astronauten gedragen zich vreemd. Dan vertoont zijn al zeven jaar overleden echtgenote zich merkwaardigerwijs op het schip. Dit laat Kelvin nadenken over de perceptie van realiteit.

Een Russisch ruimteschip cirkelt om de ‘oceaanplaneet’ Solaris om deze te bestuderen. Solaris blijkt in staat – hoe vreemd het ook mag klinken – onbewuste angsten en herinneringen te peilen en te materialiseren. Dromen worden kortom werkelijkheid: zo wordt Kelvin bezocht door zijn vriendin, die lang geleden zelfmoord heeft gepleegd. Steeds duidelijker wordt dat de bemanning onder invloed is geraakt van een onbenoembare macht; de ruimteoceaan doet het onderbewustzijn van de mannen werkelijkheid worden. Uiteindelijk slaat de complete crew aan het hallucineren en raakt de werkelijkheid volledig uit zicht. Solaris is vaak omschreven als de Russische variant van 2001, A Space Odyssey, maar dit tot ongenoegen van Tarkovski, die een hekel had aan het ‘technische exotisme’ van het sciencefictiongenre.

Deze film is onderdeel van de Tarkovski-zomeravond. Lees hier meer over de zomeravond!